Aslinda yagli direk yarismasi. Uçundaki bayraga ve sonunda verilen ödüle ulasmak öylesine ugras gerektiriyor ki. Hem yapanlarin, hem de izleyenlerin yüreklerini hoplatiyor. Çigliklar yükseliyor gökyüzüne bulutlari delercesine… Bir düsme daha böyle noktalaniyor hedefe varmadan. Ama sonunda biri ulasiyor bayraga-hedefe, yagi gelenden gidenden hafiflemis direkte. Artik burada çigliklar morunda ötesine geçiyor bir çizgi seklinde.



Insan toplulugunu koyu bir leke, kayiklari gri ve açik bir leke, diregi iki lekeyi birbirine baglayan çizgi ve üzerindekileri de diger iki büyük lekeye göre denge olusturmus küçük leke olarak görebiliriz. Ve denizin gri lekesi… Deniz, rahatlik duygusu yasatan…Her iki uçta da sonsuzluk ya da perspektifsel bir taraf var… Insanlarin bulundugu yön ve kayiklarin gittikçe açilan yönüne baktiginizda bu yasaniyor bedende ya da ruhta diyelim. Gerçi bu fotografimin kadrajinda oynama yaptim. Küçülttüm. Gerçekten çok eskiye dayanan bu fotograflarda lekeler vardi. Gerçi bir kismi sonradan temizlenmeye çalisildi. Bunu yapan Sayin Çaglar Nar’a tesekkür ediyorum.