“Şimdi Haberler... “
diyor radyo
YAŞAMDAN MUTLULUKLAR ALMAYA, DOYASIYA YAŞAMAYA DEVAM şekli ne olursa olsun kültürel, sanatsal, bilimsel yaratılara devam, son nefese kadar. Üretilen her şeyin içinde sevgi vardır; katılmış olan ve algılanabilen.
Yaşamak ne güzel.
Her şeye karşın; hüznüyle, mücadelesiyle ve sevisiyle...
Babam Selanik göçmeni, ama çok telaşe müdürü…
Bense en son grubu oluşturuyorum…
Sabır dağıtılırken bir yerlerde uyuya kalmış olmalıyım.
Havuz başıma gideyim…
SABIRSIZIM…
Bak ne yazmışım;
Ama öğlen oldu yoksun,
Sandım ki akşam olacak
Yine yoksun…
Ve bunları yaşamak bana ilham mı verdi?
Yoksa hayallerim yine zincirlerini mi kırdı?
Hemen şunları hazırladım.
NE ARAYANIM OLDU NE SORANIM
BU GÜN DE AKŞAM OLDU
NE AFİYET OLSUN DİYENİM VAR
NE GÜLE GÜLE DİYENİM
BEN DE GİDER UYURUM
Şu gönlümü yaralayan,
şu bahtımı karalayan
DİYOR RADYO
Sabır kişisel bir özellik, bazıları sabırlı olabilirken bazıları olamıyor.
Karadenizliler genelde bu son gurubu oluşturuyorlar.
Sabırsız Tülay bekle…
Koku aldın diye yine
hemen atağa kalktın…
Dur sakin ol,
el ayak çekilsin
inciler dökülsün
sıralanır yola çıkarlar…
şiirler
yazılar
resimler
tasarımlar…
Ben, yaptığım iş ne olursa olsun, yalnız sadece kendimle olmayı
istiyorum. Yoksa olmuyor bir yaratı. Baskı altındaymışım izlenimi
alıyor, hürriyetim kısılıyormuş gibi algılıyorum.
içimdekiler içimde, yaşanmayı hayal edilmiş ama doyasıya yaşanamamış...
Bazan zaman
bazan zemin
bazan yenilik
bazan değişiklik
bazan eziklik
yapılacak çok şey var
yaşanacak çok duygu
görülecek çok yer
hayali kurulacak çok olay
yazılacak çok yazı
devam
böylesine
içindeki gömülere
dışındaki yeniliklere
beklentilere
devam...
okyanusta yüzmeye...
Bana bir kelime öğretenin kulu kölesi olayım.
Hayat garip ama ilginç şeylerle dolu
Farketmeye bakmak gerek…
İlginç. Ama gerçek.
Hayret neden bana disiplinli öğretmen diyorlar ve devam ediyorlar, ama ders dışı arkadaş gibidir diye. Ailelerine anlatamadıklarını bana dökülürler… Neden ki…
Şimdi ders içi de öğrenci merkezlilik daha bir ağırlık bastığı için o disiplini arkalarda bir yerlere sakladım ama yok etmedim, etmeyeceğimde…
İyilik adına yapılan eleştiriler, riyakarlığa alışmış insanlara garip geliyor. Hani etrafta çok bulunan yüzünüze gülüp arkadan oyanlara daha alışkın galiba bu insanlar. Ama olsun tek tük de olsa dürüstçe, nitelikli bir şekilde insanı uyaranlar var… Onlar sağolsun… Çünkü bir zaman mutlaka birbirlerini buluyorlar...
SENİ BEN ELLERİN OLSUN DİYE Mİ SEVDİM
diyor radyo
Nedenleri öğrenince rahatlarım…
İnsanlık haline makinelik hali lafı da eklenir olmalı artık mı?
Bazen ve özellikle hiç olmaması gereken anlarda sistemler kilitlenebiliyor veya başka sorunlar yaratabiliyorlar!
İNADINA SEVECEĞİM
diyor radyo
Ben derim ki: HER ŞEY olabilirlilik içinde. Hayal kurmaya devam edeyim o zaman… Baksanıza gerçekleşebilirmiş… Ben de başkalarına posta var ama bana yok diye iç hüznümle kıvranıp duruyordum… Tabii neden olmasın?
Postadan neler beklenmedi ki
okunan şiirler mi dersiniz
kitaplar mı dersiniz
sevgiler mi dersiniz
çiçekler mi dersiniz
görüntüler mi dersiniz
kendi yok bari gölgesi gelsin mi dersiniz
ne dersiniz?????????????
Her kapım açıldıkça umuda yolculuğa çıkıyorum...
Biliyor musunuz,
Her kapım yüzüme kapandığında
Bu sefer de hayallerime merhaba diyorum…
Tarihte yazılmış… Bu gün fazla değişen bir şey olmamış…
11-05-2007 / İstanbul
|
