Tülay Çellek
  Mavi bir günaydın yolluyorum sabahına
Yüreğimin sıcaklığını da gününe...
 Sending a blue ‘bonjour’ to your morning,
And the warmth of my heart to your day…
 Tülay ÇELLEK


Ana Sayfa
Yazılar
Şiirler
Poems
Söyleşiler
Tül'den Yansımalar
Resimler
Art
Fotoğraflar
Photograph
Karikatür / Çizimler
Cartoon / Drawings
Tasarım
Design
Tipleme
Character
Barış
Peace
Gerze
Ders Notları
Lesson Notes
Özgeçmiş
Autobiography/cv
Belgeler
Duyurular
Değiniler
İletişim
Contact

Yayın Tarihi: 14.7.2006  

ANI DEFTERİMDEN


ANI DEFTERİMDEN


ANI DEFTERİMDEN


Sizler için uyuyor
Sizler için yazıyorum

İyi olursam, siz de iyisiniz demektir
Hasta olursam siz de hastasınız

Size nasıl kıyarım sevgili öğrencilerim
Size nasıl kızarım?

Siz sevilmek içinsiniz,
Siz okşanmak için,
Siz gülmek
Siz konuşmak
Siz yaşamak içinsiniz yavrularım

Her yeni gün sizler için
Gelecek sizler için çocuklarım

Biz yaşayamadık
Siz yaşayın
Biz gülemedik
Siz gülün meleklerim
Bırakın biz ağlayalım

Ama öğrenin her şeyi…
Önce sevmeyi
Gülmeyi
Yaşamayı öğrenin güzellerim

****

Bu gün hep güzel şeyler yazmak isterdim… Fakat güzellikleri elde edebilmek çirkinliklerden geçiyor ne yazık ki…
Niçin yaşıyoruz?
Hep yarın için değil mi?

Hep güzel yaşamak
İşte tek istek bu!...

****

Sevgi olmadan yaşanmaz…
Sevgi, yaşamak gibi bir sanattır.
Yalnızlığın hapishanesinden kurtulmak insan için gereksinmedir.
Kim bir yaşam kurtarırsa, tüm dünyayı kurtarmış olur. Kim bir yaşamı yok ederse, dünyayı yok etmiş olur.
Birliğe ulaşmanın yolu “yaratıcı faaliyette” bulunmaktan geçmektir.
• Sevmek almak değil, vermektir.

• İçinde yaşayan şeylerin dışa yansıyan her türlü belirtisidir verecekleri; sevinç – ilgi – anlayış – bilgi – nükte – üzüntü…

Eğer sevginiz, sevgi doğurmuyorsa bu sevginizin, sevgi üretmediği anlamını taşır. Eğer seven kişi olarak yaşamınızı ortaya koyuyor ama sevilen bir kişi olamıyorsanız, sevginiz güçsüzdür, şanssızlıktır.

Sevgi, sevdiğimiz şeyin büyümesi ve yaşaması için gösterdiğimiz etken ilgidir.

Kişi uğrunda emek harcadığı şeyleri sever ve kişi sevdiği şeyler için emek harcar.

• Sevgi özgürlüğün çocuğudur
O asla zorbalığın çocuğu olamaz.

Eğer ilgiyi, bilgi doğurmamışsa boştur.
Sevmek, öğretmenin tek yoludur.

***

…neler yapıp neler yapamayacağını öğrenmek gerek…
…Yaşam, bağrında taşıdığı olanaklardan ötürü ne büyük bir anlam yüklüydü…
…Yaşamın da bir amacı olmalıydı. Kendimizi bilgisizlikten arındırabiliriz; akıl, bilgi ve yücelik içinde özümüzü yeniden kazanabiliriz. Özgür olabiliriz.
…korku, bezginlik ve hırs yaşamı kısaltan etkenlerdir.
…en önemli şey; kendini aşmak, yetkinliğe ulaşmaktır.
EĞER DOSTLUĞUMUZ ZAMAN VE UZAKLIKLA SINIRLIYSA, O YOK DEMEKTİR…
…sınırlılıklarımızı sırayla ve sabırla yenmeye çalışmak olmalı ilkemiz.
…Az önce seni öldürmeye kalkışacak kadar azgınlaşan bir sürüyü nasıl oluyor da sevebiliyorsun, anlamıyorum doğrusu……”Sevilen o değil ki. Kin ve kötülüğü elbette sevemezsin. Her martıda gerçek martıyı görmeye çalışmalı, her birinin içindeki iyiyi bulup çıkarmalı ve bunu onlara da göstermelisin. Gerçek sevgi budur işte. Onu bir kez tattın mı, vazgeçemezsiniz…

***

Sanırım bunlar, çok severek okuduğum ve en çok hediye ettiğim “MARTI” dan alıntı. Bir üstekiler, her yerden olabilir. Eskiden kitaplara çizmeye kıyamaz, hep notlar alırdım. Nerede hoşuma giden bir şey olursa, hemen yazardım. Sonra kitapları çizmeye, daha sonra da kenarlarına not almaya başladım.

Yıllar önce yazdığım bu yazılar bana bir şeyi anımsattı.
Bana çok kötülük yapan bir hanım, oğlunun eğitimi için yardım istemişti. Bende eski bir velime gidip yardım, kolaylık talep etmiştim. Velim, “bu ilk ve son isteğiniz olacak Tülay hanım, tamam yardım edeceğim,” demiş, kursa yazılış koşullarını epey yumuşatmış, para konusunda yardımı dokunmuştu. Aynı hanım, başka birine de çok kötülük yapmıştı. Bu yaptığımı duyunca şaşkınlık ve kızgınlıkla, “sen ne yapıyorsun, o sana çok kötülük yapmıştı. Hayret içindeyim, ben asla bu iyiliği yapmam,” demişti. Ona yanıtım, “ben eğitimciyim, yardımı çocuğuna yaptım. Çocuğun geleceğini düşünmek zorundayım, bu Türkiye’nin, dünyanın geleceğini düşünmektir,” demiştim.

İki şeyi yırttığıma şu an gerçekten çok pişmanım. Biri anı defterlerimi, diğeri resimlerimi… Şimdi elimde kalanlarla idare ediyorum.

Sevgili arkadaşım Dr. Hanımla biraz sonra Rodin’e gideceğiz.

Herkese, sanat, bilim, spor, güzellik, iyilik dolu sağlıklı bir yaşam diliyorum… Bu sıralar Japonya’ya gitmeyi hayal ediyor ve yine herkese hayallerinin gerçekleşmesini diliyorum…

13 – 07 – 2006 / İSTANBUL

Tülay ÇELLEK
Yıldız Teknik Üniversitesi
Sanat ve Tasarım Fakültesi
Sanat Bölümü

Bu yazı salt,
www.amatorceedebiyat.com
ve
www.tulaycellek.com
sitelerinde yayınlanır.

Tülay ÇELLEK








<< Geri Dön [Okunma: 3524 ]


[ Yukarı çık ]    



© Her hakkı saklıdır.