Elime “Cam” konulu tezimin planı geçti kursif üslupla yazdığım. Gördüm ki notlarım çok eksik. Hepsi orijinalinde ve o okulda kayıp. Tabii önemli bölümleri örneğin kaynaklar ve bazı maddeler eksik. O zamanlar fotokopi yoktu. Nasıl sıkıldım O zaman çok iyi anımsıyorum kesinkes fotoğraf makinesini Paşabahçe şişe cam fabrikasına sokmama izin vermemişlerdi. Bir sürü elle çizimim var. Ama onları bilgisayarda çizmesini bilmiyorum. Öğrendiğimde de el becerisi gerekecek belirli bir süre. Biraz satış mağazasında fotoğraf çekmiştim ama şimdi solmuş siyah-beyazlar. Tıpkı solan anılar gibi.
Ayrıca konum salt cam değil, fabrikanın kendisiymiş. Şimdi ki eklemelerim camın sanatı üzerine olmalı. Tekrar fabrikaya gidip başta teknolojik gelişim olmak üzere anlayıştaki değişiklikleri de not almalıyım. Sanatsal taraf insanı ilgilendirir, cam makineleri değil öncelikle… Zaten planımda camın sanatsal tarafından bahsetmişim. Bence en önemli madde, işlevselliği kadar. Ama o zaman fabrikadaki anlayış ve birikimim bunu çok geniş kapsama sürüklememiş. Daha doğrusu konu başlığı çok belirleyici olmuş.
Aslında İTÜ deki tezim de fena değil. Keşke getirseydim Gerze’ye bu arada onu da yazardım. Ama İstanbul’a gider gitmez ele alacağım. Şimdi sırada Temel Sanat Eğitimi kitap taslağımı genişletmek var. Dokümanlarımı getirmiştim. Ama şu ışıktaki renk beni biraz oyalayacağa benzer. Yıllardır pigment renkleri yutmuşum.
Tabii akademisyen dosyamda var. Orada bir şeye takıldım. Konu başlığının dışında ne kadar Temel Tasarım dersinin eleştirisine yer vereyim.. Yani şikayet edici değil paylaşıcı ve değiştirici bir yazı olmalı.. Şimdilik notlarımı geçirdim. Kompozisyon üzerinde çalışmam lazım.
|
