Bazen parmakların uçları olmak var
Dokunulmak için.
Bazen ay olmak var
yeryüzüne merhaba demek için.
Bazen tutku olmak var
söyletmek için.
Bazen tomurcuk olmak var
her mevsim gönüllerde açmak için.
Bazen mavi olmak var
sonsuzluğa yayılmak için,
bazen eflatun olup
küçücük bir yüreğe sığınmak için.
Bazen uzak olmak var
özlenmek için..........
Ama ille de insan olmak ,
insan olmak var çırpınarak,
çağlayan olup yüreklere akarak,
yaşamak için......
|
