Mavi bir günaydın yolluyorum sabahına
Yüreğimin sıcaklığını da gününe...
Sending a blue ‘bonjour’ to your morning,
And the warmth of my heart to your day…
“Barış” için çizdiğim bir çalışmayı; kuşgözlü, çiçek bakışlı kız çocuğumu hareketlendirmek istedim…
Sessiz sessiz siz ona, o size bakarken kuşgözlerinden, çiçek gözbebeklerinden yüreğinize sığınsın diledim… İstedim ki size doğru uçsun… Hayır, bu yetmesin havalansın mavinin sonsuzluklarına, yumuşacık bulutlara ulaşsın özgürce… Sevdalara baksın gökyüzünden… Yeşillik arasın yukarılardan aşağılara bakarken…
Gözleri kuş olan ve çillerini aynı zamanda yem olarak düşündüğüm çalışmada bir animasyon düşlemeye, çizgi film olabilir mi, demeye başladım… Kısa bir öykü – senaryo yazdım, savaşın öldürdüğü çocukları sıkıntıyla düşünerek… İsmini de epey düşündüm…
Çocuk acıkınca kuş göz tane tane yemek de olan çillerini yiyecek… Kuşun burada başı hareketlenecek, çilleri yemek için… Ve bir mutlu gülümseme yüzünü kapsayacak…
Çocuk gezmek isteyince kuş uçacak, çiçeği yerinde bırakarak… Sonra dönüp dolaşıp gelecek ve yine göz işlevini görecek…
Yine bir gün gökyüzüne yükselecek göz kuş, kuş göz… Altında yemyeşil güzelim bir orman görecek, rüzgarı müzik, müziği rüzgar olan… Bir asker kuş diye onu tüfeği ile vuracak, vuracak, vuracak…
Kuş yalpalayarak çocuğun göz çiçeğine, çiçek gözüne geri dönecek… Ve gözyaşı yerine kan akacak damla damla, çizgi çizgi… Her damla, her çizgi yiyecek çilleri, yok edecek bir bir…
Sonunda çocuk ölecek… Çünkü askerin vurduğu aslında kuş değil, çocuktur…
Son sahne;
SAVAŞA HAYIR…
NO WAR…
***
“SAVAŞA HAYIR” yazısı gri bir alanda siyah, simsiyah olacak
“NO WAR”, siyah zeminde kırmızı bir şekilde eriyerek akacak.
Erirken net olmayan bir şekilde kuşgözlü çocuğa dönüşecek… Ve müzikle birlikte patlayacak herşey…
VURULAN NE?
Çalışma siyah - beyaz olmalı, sadece kanda kırmızı kullanılmalı…
