Can Yücel “PALAS PANDIRAS”
Çıktı karşıma
“Ben kaldım dünyayı düzeltecek”
Diye kükreyerek
Ve arkasında
Kendi gibi aydınları ayağa kaldırarak…
Kafka sessizce oturdu karşıma
Sartre “susma, cesaret” diye haykırdı
Yanımdan geçerken
Beckett “bekle bekle
Usanmadan umuda gelecekleri”
Dedi sırıtarak…
Ataol Behramoğlu durdu karşımda dimdik,
Sarayda mısralarına ses verirken…
Nazım Hikmet sınırlarımda gezindi
Sunay Akın araştırmalarıma koştu
Aziz Nesin saflığıma güle yazdı…
Mozart bir sıçrattı, bir durulttu
Vivaldi 4 mevsimi yaşattı,
Bir günde yüreğimde…
Fazıl Say isyanları yazdırdı,
Ezgilerime…
Ve uykum geldi
Sabah dingin kalkayım
Çalışayım, dinleneyim, güleyim
Diye sessizce…
Ve önümde, arkamda, sağımda, solumda
Duyarlı insanların sesleriyle…
Güz – 2009
Yaz - 2011
|
